IK Ben..

december 2022

Ik hoef mezelf niet groter te maken, en ook niet kleiner…
Ik ben precies genoeg, zoals ik ben.
En het hangt niet van mij af, ik doe m’n best en ik weet dat de grote IK BEN er altijd bij is. In dat groter geheel mag ik leunen. Hij is de bron van liefde. Liefde zit in de kern van ieder mens. Ik geloof dat hoe dichter we bij onszelf komen, dat dat onze bestemming is. Vanuit mijn hart en vanuit me gedragen weten in een groter geheel, wil ik leven en werken. Ik geloof dat er geen enkele ervaring of geloofsovertuiging bestaat, waarin we elkaar niet zouden kunnen ontmoeten. Ons mens zijn verbindt ons op weg naar heling en herstel.
Welkom met jouw verhaal!

Buiten zijn beperkingen, maar binnen kan je RUIMTE maken

mei'2021

Vorige week was het in het nieuws; het aantal burn-outs tijdens de pandemie zijn verdubbeld. En eerlijk gezegd, verbaast het me niet.  

Waar je vorig jaar nog aan het bureau van je collega een spontaan ‘hoe was je weekend’ praatje had, heb je nu vooral video calls (op je zolderkamertje) waar je vanaf een schermpje moet raden of iemand lekker in z’n vel zit.

De kinderen droppen bij lees meer...

Jij bent zo 'mooi' anders

feb'2021

We leren al heel jong dat er verschil is. En ook leren we om dingen met elkaar te vergelijken. Een appel proeft anders dan een banaan en tegelijk leren we dat een stoel een stoel is, ongeacht hoe deze eruit ziet.

Naarmate we ouder worden, gaan we meer leren over smaak. We gaan smaken vergelijken en een eigen mening vormen. De ene appel vind je lekkerder dan de andere. En de ene stoel vind je comfortabeler zitten dan de andere stoel. Dit is heel gezond en daardoor leren we steviger uit te komen voor onze eigen mening. En zijn wij wie we zijn, en dus anders dan Lees meer...

Ik ben onderweg

dec'2020

Als ik terugkijk naar het afgelopen jaar, heb ik meerdere keren gedacht; dit is het einde… Corona zette de wereld op z’n kop: op afstand werken, wel werken, niet werken….het geeft een hoop onzekerheid.
En toen stopte ook nog mijn vaste baan en startte ik voor mezelf.. Weer iets wat onrust gaf. Bij het afscheid kreeg ik deze granaatappel. Ik maakte er een foto van en nu ik er weer naar kijk, staat deze vrucht symbool voor een aantal lessen in het afgelopen jaar. Lees meer...

 

 

Ik kan het #nietalleen

nov'2020

Meer dan ooit geloof ik niet dat wij een luxe beroep hebben, maar dat het een noodzaak is! We leven in een tijd waarin aanraken niet meer normaal is, waar je elkaar niet zomaar even een schouderklopje geeft, waar je niet in het openbaar meer kan knuffelen, waar eenzaamheid groter is dan ooit. De behoefte aan contact, aan liefdevolle nabijheid is groot. Een noodzaak en geen luxe dus. En ja, dit kan ook op afstand. Maar als meneer Rutte aan mij vraagt, is het noodzakelijk om van huis te gaan, dan zeg ik volmondig ‘ja’. De mensen die ik begeleid hebben het echt nodig.

En daarom nog een keer m’n blog die ik schreef in 2019…. lees meer...

 

 

Lichaamsgericht...ervaringsgericht... Wat is dat?

sept'2020

Vaak wordt mij gevraagd wat ik precies doe tijdens de sessies… lichaamsgericht, ervaringsgericht…wat is dat?
Ik geloof dat het in therapie belangrijk is om niet alleen te focussen op je psyche en te snappen wat er gebeurt, maar ook te kijken en te voelen in je lijf. Wat gebeurt er met je ademhaling, welke bewegingen maak je, hoe sta je erbij, waar voel je de spanning en ook werken aan expressiviteit is belangrijk. Daarom werk ik lichaamsgericht.
lees meer....

Niet wat eruit komt maakt ons kapot, maar wat erin blijft zitten

aug'2020

Vorige week werd ik steeds wakker met pijn in m’n boven rug. Dus ik schafte een nieuw kussen aan, in de hoop dat dat zou helpen. Helaas…zo makkelijk was het niet opgelost. De pijn bleef. Een aantal dagen daarvoor kreeg ik heftig nieuws, ik had letterlijk de schrik in mijn lijf. En toch hield ik me groot, ik wist er nog niet zo goed mee om te gaan. Totdat er een moment kwam dat ik op een veilige plek brak en de tranen konden stromen. Die nacht daarna had ik geen pijn meer. Blijkbaar hield ik niet alleen m’n tranen tegen maar was m’n hele lijf aan het verkrampen, aan het vasthouden.  Jezelf overeind houden, overleven, die momenten kennen we allemaal. lees meer...

Ik kan het niet alleen

nov'2019

Het duurde even voordat ik dat kon zeggen. Ik kan me heel goed zelf redden namelijk en vraag niet snel om hulp. Ik kan heel goed voor een ander zorgen. En ik werk soms hard om gezien te worden of uit angst om fouten te maken. Ik ben namelijk kritisch, vooral naar mezelf. Dit resulteerde vaak in veel stress, veel spanning en veel te weinig zorg voor mezelf.

Maar…doordat ik jaren een plek had waar ik me welkom voelde met mijn verhaal, ik mocht zijn wie ik was, lees meer...